تا شهدا
هر دو پای بابا کو قهر کرده‌اند انگار
تا شهدا؛ «علی مرادی» از شاعران استان فارس برای اولین‌بار در سال ۱۳۷۴ وارد انجمن شعر جوان مرودشت شد.
وی دارای لیسانس حسابداری است، اما در زمینه شعر و ادبیات دغدغه دارد. مرادی بیشتر قالب‌های کهن شعر فارسی را تجربه کرده است و با شعر سپید هم میانه خوبی دارد.
حاصل تلاش مستمر وی در دنیای شعر، کسب عناوین متعدد استانی است و به ادبیات کودک هم دل‌بستگی خاصی دارد.
شعری با عنوان «کلاغ پر» از او که تقدیم به جانباز «ابراهیم کشاورز» شده و در کتاب «امتداد پروانه‌ها» به چاپ رسیده است را در ادامه مرور می‌کنید.
شب نشسته روی شهر
کوچه‌ها چه خاموشند
خانه‌ها همه دارند
رختخواب می‌پوشند
توی خانه‌ای اما
باز با پدر، مادر
کودکانه می‌گوید که بیا! بیا! پرپر!
جغد پر، کبوتر پر
پر زدند لک‌لک‌ها
از کلاغ تا گنجشک
تا عقاب، اردک‌ها
بَعد کم‌کمک وقتِ
حرف نازنین آمد
گفت: پای بابا پر!
دست‌ها زمین آمد
«پا پَرَش کجا بوده
نازنین خواب‌آلود؟
سوختی، بریم لالا!»
این صدای مادر بود
دخترک تمام شب
توی غم شناور ماند
فکر بازی پرپر
فکر حرف مادر ماند
هر زمان که می‌پرسید
کو دو زانوی بابا؟!
در جواب می‌گفتند:
پر کشیده آن بالا
«پا که پر ندارد»، پس
هر دو پای بابا کو؟
قهر کرده‌اند انگار
با برادرش، با او
قول می‌دهد دیگر
مثل خوب‌ها باشد
پای خوب او برگرد
تا پدر رها باشد!
تا دوباره با بابا
هی بُدو بُدو بدود
تا دوباره تنهایی
از پدر جلو بزند!
ثبت دیدگاه