شهدا از از چه کسانی تنفر دارند؟

تا شهدا - عبدالمهدی آلبوغبیش دوم تیر سال 1332 در خرمشهر متولد شد.
تحصیلات خود را در خرمشهر آنجا آغاز کرد؛ مادرش در خرمشهر خرما پاک می‌کرد و به عبدالمهدی می‌داد تا با پول آن به تحصیلات خود ادامه دهد. خدمت سربازی را در پادگان ارتش اهواز سپری کرد و در همان حال نیز مردم را از ظلم و ستم و طغیان رژیم شاه آگاه می‌کرد و حین خدمت، اعلامیه‌های امام خمینی(ره) را به دست می‌گرفت و میان مردم پخش می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به شغل معلمی مشغول شد. با پیروزی انقلاب اسلامی بنا به درخواست مردم و توصیه دوستانش کاندید شورای شهر شد و به دلیل تواضع زیاد خرج تبلیغات خود نکرد و پیوسته می‌گفت: «این عمل شخص است که معرف شخصیت اوست و اگر این عمل در خیر و صلاح جامعه باشد حتما انتخاب خواهم شد و دیگر نیاز به تبلیغ ندارم.»
پس از آغاز جنگ تحمیلی به همراه دیگر مردم غیور خرمشهر به دفاع از شهرشان پرداخت؛ درگیری خیابانی و خانه به خانه در شهر خرمشهر شروع می‌شود، برای دفاع از شهر در بالای ساختمانی با دیگر یاران خود قرار می‌گیرد، به محض بالا رفتن یک رگبار به طرف آنها شلیک می‌شود و با اصابت گلوله تک تیرانداز عراقی به پیشانیش بله شهادت می‌رسد؛ 22 مهرماه سال 1359 به نام شهادت عبدالمهدی آلبوغبیش به ثبت رسید.
از خصوصیات بارز مهدی این بود که بسیار روزه می گرفت. اکثر اوقات نمازش را اول وقت و به جماعت می خواند. همه سعی او برای این بود که اعمال و رفتارش برای رضای خدا باشد به همین دلیل دوست نداشت از اعمال نیکش باخبر شوند و ساعت های مدیدی در حال عبادت و راز و نیاز با خدایش بود.
در بخشی از وصیت نامه شهید عبدالمهدی آلبوغبیش آمده است: «همه شهدای این نهضت به خاطر اسلام بودند و تنفر از گروه‌ها دارند، گروه‌هایی که فقط فکر مصلحت گروهی خود هستند. نهضت و رهبرش را دریابید، همه برایم و همیشه شب جمعه، دعایم کنید التماس دعا دارم.»