تا شهدا
56 بیت به عشق شهدای غواص توسط شاعران یزدی
جمعی از شاعران عضو انجمن فضای مجازی« اوج هنر» شعر بسیج هنرمندان استان یزد در شب وداع با 175 شهید غواص شعری را سرودند.
تا شهدا - جمعی از شاعران عضو انجمن فضای مجازی « اوج هنر» شعر بسیج هنرمندان استان یزد در شب وداع با 175 شهید غواص شعری را سرودند که خواندن آن خالی از لطف نیست.صد و هفتاد و پنج لاله ی سرخبه تماشای آسمان رفتندلاله های شکفته از این خاکچه غزل خوان و بی نشان رفتند صد وهفتاد وپنج مرواریدصدوهفتاد وپنج دریادلدست بسته به سمت شط رفتندتارسیدند برلب ساحل مثل آن سالهای خاطره سازبال سرخ کبوتر آوردندصد و هفتاد و پنج شیشه گلاباز دل باغ قمصر آوردند
ماهیان تشنه لب ولی عاشقبین امواج ورود رقصیدنددل به دریا زدند در طوفاناز خروش خطر نترسیدند
صدو هفتاد و پنج قوی سفیدپر زنان سوی آسمان رفتندآسمان هم برایشان کم بودتا فراسوی کهکشان رفتند
باز هم دست دشمنان رو شدنقشه ی شومشان هویدا شدلاله ها زیر خاک جوشیدندعشق با دست بسته پیدا شد خط شکن های کربلای 4تشنه لب زیر خاک افتادهدست بسته اسیر خاک شدندصد و هفتاد و پنج دلداده توی آن لحظه های جانفرساآه مادر چه ها کشیدی تومن به قربان قدّ و بالایتپسرم همچنان رشیدی تو آخرین جمله ای که یادم هستآخ مادرببند کفش ات رابندبند دلم برید از همدست بسته چطور یک شط را...؟ آخ محسن...جواد...اسماعیلپدرت زخم دارد و شاداستمادرت دست بسته دیده تورایادقنداقه ی تو افتاده ست... مادری دلشکسته و غمگینعشق یک دشت لاله در سر داشتباز هم داستان عاشوراصدو هفتاد و پنج اکبر داشت
بوی عطربهار می پیچدلاله هاروی شانه می ایندبرگهاشان به هم گره خوردهلاله ها سوی خانه می ایند بالب بسته در دل این خاک؛خوب من! راه را نشان دادیکاش تا مادرت نفهمد کهبا همان دست بسته جان دادی بالب تشنه شاه ماهی ها؛زیر خاکی ؛غریب جان دادند؛صدو هفتاد و پنج اقیانوس؛درس ایثار یادمان دادند از دل کرخه تا لب کارونبوی عطر شهید می آیدباز در شهر ما فضا گل کردبه گمانم که عید میآید
آسمان هم به خویش می بالدلحظه ها پر شد از نسیم بهارکاش میشد که عشق بنشیندروی دوش غزل هزاران بار سیصد و سیزده نفر میخواستصد و هفتاد وپنج از آن کم شدنصف راه ظهور طی شده استکمر مادرش ولی خم شد دل به دریا زدند تا آخردیگر این ماهیان نمک گیرندخاک و آرام و خواب لازم نیست((سروها ایستاده میمیرند)
صد و هفتاد و پنج یک رمز استهیچ کس هم خبر ندارد از آنما به دنبال قصه می گردیماز شما اسوه های جاویدان
صدو هفتادو پنج یعنی عشق"عشق گوید زمان پرواز است"دستهای شما اگر بسته است"بال های شما ولی باز است"
یادمان داده اید نگذاریمپدر انقلاب ، خسته شودوبمانیم بر سر پیماندستهامان اگر چه بسته شود آسمان در تو می کند پروازروز از چشمهای تو پیداعاقبت در شبی غریبانهدل به روح تو میزند دریا صد و هفتاد وپنج خاطره کهدستشان بسته است در ذهنمصد و هفتاد و پنج بار اسمتبی هوا نقش بست در ذهنم چه سرودی ستاره ها امشببه زبان سکوت می خوانندکه صدفها میان اقیانوسدسته جمعی قنوت می خوانند بازگشتند روی شانه ی شهرصد و هفتاد و پنج مرواریدصدو هفتاد و پنج شیشه ی عطرصد و هفتاد و پنج شعر سپید در بهاری که رنگ خون داردهی کبوتر به باغ می آیداین شب تیره را بگو فردانور صدها چراغ می آید عطر اسفند و عشق میپیچددر هوای گرفته ی تهرانقطعه ای از بهشت خواهد شدروز بیست و ششم بهارستان به تماشای هرچه زیباییسفرت را شروع خواهی کردبه دلم وعده داده ام امشبتودوباره. طلوع خواهی کرد
اسامی شاعران به ترتیب حروف الفبا سید محمدصادق آتشی، نجمه بناییان، حسن حاتمی، مهدی حافظیه، زهرا دهقان، سید داوود دهقانی، مهدی رباطجزی، سید علی رضوی، طوبی زارع، فایزه زرافشان، طیبه سلمانی نژاد، زهرا شایق، ایمان شایق، زهرا شمس الدینی، رقیه عابدزاده، رضا غلامحسین نژاد، حسن لقمانی، عقیله مشتاقیان، عالیه مهرابی، حمیدرضا نظری و افسانه نوری می باشند.
ماهیان تشنه لب ولی عاشقبین امواج ورود رقصیدنددل به دریا زدند در طوفاناز خروش خطر نترسیدند
صدو هفتاد و پنج قوی سفیدپر زنان سوی آسمان رفتندآسمان هم برایشان کم بودتا فراسوی کهکشان رفتند
باز هم دست دشمنان رو شدنقشه ی شومشان هویدا شدلاله ها زیر خاک جوشیدندعشق با دست بسته پیدا شد خط شکن های کربلای 4تشنه لب زیر خاک افتادهدست بسته اسیر خاک شدندصد و هفتاد و پنج دلداده توی آن لحظه های جانفرساآه مادر چه ها کشیدی تومن به قربان قدّ و بالایتپسرم همچنان رشیدی تو آخرین جمله ای که یادم هستآخ مادرببند کفش ات رابندبند دلم برید از همدست بسته چطور یک شط را...؟ آخ محسن...جواد...اسماعیلپدرت زخم دارد و شاداستمادرت دست بسته دیده تورایادقنداقه ی تو افتاده ست... مادری دلشکسته و غمگینعشق یک دشت لاله در سر داشتباز هم داستان عاشوراصدو هفتاد و پنج اکبر داشت
بوی عطربهار می پیچدلاله هاروی شانه می ایندبرگهاشان به هم گره خوردهلاله ها سوی خانه می ایند بالب بسته در دل این خاک؛خوب من! راه را نشان دادیکاش تا مادرت نفهمد کهبا همان دست بسته جان دادی بالب تشنه شاه ماهی ها؛زیر خاکی ؛غریب جان دادند؛صدو هفتاد و پنج اقیانوس؛درس ایثار یادمان دادند از دل کرخه تا لب کارونبوی عطر شهید می آیدباز در شهر ما فضا گل کردبه گمانم که عید میآید
آسمان هم به خویش می بالدلحظه ها پر شد از نسیم بهارکاش میشد که عشق بنشیندروی دوش غزل هزاران بار سیصد و سیزده نفر میخواستصد و هفتاد وپنج از آن کم شدنصف راه ظهور طی شده استکمر مادرش ولی خم شد دل به دریا زدند تا آخردیگر این ماهیان نمک گیرندخاک و آرام و خواب لازم نیست((سروها ایستاده میمیرند)
صد و هفتاد و پنج یک رمز استهیچ کس هم خبر ندارد از آنما به دنبال قصه می گردیماز شما اسوه های جاویدان
صدو هفتادو پنج یعنی عشق"عشق گوید زمان پرواز است"دستهای شما اگر بسته است"بال های شما ولی باز است"
یادمان داده اید نگذاریمپدر انقلاب ، خسته شودوبمانیم بر سر پیماندستهامان اگر چه بسته شود آسمان در تو می کند پروازروز از چشمهای تو پیداعاقبت در شبی غریبانهدل به روح تو میزند دریا صد و هفتاد وپنج خاطره کهدستشان بسته است در ذهنمصد و هفتاد و پنج بار اسمتبی هوا نقش بست در ذهنم چه سرودی ستاره ها امشببه زبان سکوت می خوانندکه صدفها میان اقیانوسدسته جمعی قنوت می خوانند بازگشتند روی شانه ی شهرصد و هفتاد و پنج مرواریدصدو هفتاد و پنج شیشه ی عطرصد و هفتاد و پنج شعر سپید در بهاری که رنگ خون داردهی کبوتر به باغ می آیداین شب تیره را بگو فردانور صدها چراغ می آید عطر اسفند و عشق میپیچددر هوای گرفته ی تهرانقطعه ای از بهشت خواهد شدروز بیست و ششم بهارستان به تماشای هرچه زیباییسفرت را شروع خواهی کردبه دلم وعده داده ام امشبتودوباره. طلوع خواهی کرد
اسامی شاعران به ترتیب حروف الفبا سید محمدصادق آتشی، نجمه بناییان، حسن حاتمی، مهدی حافظیه، زهرا دهقان، سید داوود دهقانی، مهدی رباطجزی، سید علی رضوی، طوبی زارع، فایزه زرافشان، طیبه سلمانی نژاد، زهرا شایق، ایمان شایق، زهرا شمس الدینی، رقیه عابدزاده، رضا غلامحسین نژاد، حسن لقمانی، عقیله مشتاقیان، عالیه مهرابی، حمیدرضا نظری و افسانه نوری می باشند.
ثبت دیدگاه