هدیه معنوی برای یک شهید

تا شهدا؛ مادر شهید «عبدالعظیم فیروزی» روایت می کند: در سال 1362 توفیق تشرف به حج یافتم، شب جمعه ای در مسجدالنبی و حرم مطهر حضرت رسول(ص) نشسته بودم، ناخودآگاه به یاد یکی از شهدای محل به نام «مهدی قلی فیروزی» افتادم، از یادآوری خاطرات آن شهید متاثر شدم و گریستم.

پس از لحظاتی به خود گفتم، گریه برای این شهید چه فایده ای دارد، بهتر است بجای این کار برای او در حرم پیامبر(ص) نماز بخوانم، بنابراین نمازی خواندم و ثواب آن را به شهید فیروزی هدیه کردم.

در آن لحظات فکر فرزند شهید خود نبودم، پس از بازگشت به ایران در روز اول مراجعتم به شیراز، مادر شهید فیروزی به دیدنم آمد و در حالیکه می گریست، گفت: راستش را بگو برای پسر من شب جمعه گذشته چه کار خیری انجام دادی؟

پرسیدم: چطور؟

گفت: شب جمعه هفته گذشته فرزند شهیدم به خوابم آمد و گفت، هفته دیگر که مادر شهید «عبدالعظیم فیروزی» از مکه باز می گردد، حتما برای زیارت قبولی به منزلش برو و به هر طریقی می توانی به او خدمت کن، چون امشب برای من هدیه پر برکتی فرستاده است.