شهید «گنجی» حضور در جبهه‌های نور علیه ظلمت را بر آغوش خانواده ترجیح داد

تا شهدا؛ شهید «حسین گنجی» فرزند علیرضا، در تاریخ ۱۳۳۹/۸/۱ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی، در روستای بلیل دوگان از توابع بخش عقدای اردکان متولّد شد.

والدین به عشق اهل بیت (ع) نام «حسین» را برایش انتخاب کردند؛ گویا احساس کرده بودند که این کودک حسینی خواهد بود و راه امام حسین (علیه السّلام) را خواهد پیمود. کمر همّت به تربیتش بستند و او را ولایی و آزاده و شجاع به بار آوردند.

۶ ساله بود که جهت تحصیل او را به مدرسه بردند. دوره ابتدایی را در زادگاهش روستای بلیل شروع کرد و با موفّقیّت به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل، چون مدرسه راهنمایی در روستا نبود به مرکز عقدا رفت و در مدرسه راهنمایی مولوی عقدا به تحصیل مشغول شد.

تا سال دوّم در عقدا تحصیل کرد. سپس به تهران مهاجرت کرد. هم تحصیل می‌کرد و هم به کار مشغول شد. پس از گذراندن کلاس سوّم به استخدام چاپخانه دانشگاه درآمد و پس از چند سال به اصفهان انتقال یافت و در دانشگاه اصفهان مشغول به کار شد.

شهید گنجی در زمان انقلاب ۱۸ ساله بود. با توجّه به سنّش انقلاب را خوب می‌فهمید و در دریای موّاج انقلاب با مردم انقلابی شریک شد و در مراسم انقلاب و فعّالیّت‌های ضدّ رژیم پهلوی فعّالانه شرکت می‌کرد. زمانی که به سنّ بلوغ رسید، سیره رسول‌الله (صلوات الله علیه) را عمل کرد و با دختر عمه خویش ازدواج کرد که ثمره این ازدواج مقدّس سه فرزند بود (یک دختر و دو پسر).

تربیت صحیح و لقمه حلال، موجب شد زمانی که جبهه‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیاز به رزمنده داشت، ندای رهبر کبیر انقلاب امام خمینی (ره) را لبیّک گوید. در بسیج ثبت‌نام کرد و آموزش نظامی را فرا گرفت. علائق دنیوی و زن و فرزند نتوانست مانع صعود معنوی و کسب فیض از سفره پهن شده جهاد برای شهید گنجی باشد.

او حضور در جبهه‌های نور علیه ظلمت و سنگر خاکی و مشقّت جبهه را بر بستر نرم و آغوش خانواده ترجیح داد و راهی جبهه شد تا با همنشینی و هم‌آوایی قدسیان، پلّه‌های نردبان ترقی ومعنویّت را یکی پس از دیگری طی نماید.

سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۳/۱۴ در منطقه عملیّاتی جزیره فاو عراق در عملیّات پدافندی سینه و پای او مورد اصابت ترکش قرار گرفت و با پرواز روح بلندش به ملکوت به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به آرزوی دیرینه‌اش دست یافت و در بهشت بر سفره شهدای کربلا مهمان شد.

پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم شهیدپرور اردکان و منطقه عقدا در گلزار شهدای بلیل (زادگاهش) به خاک سپرده شد و زیارتگاه عاشقان شهید و شهادت شد.