اسیر بیسوادی که استاد دانشگاه شد

تا شهدا: آوردن کتاب های درسی سانسور شده و قرآن و لباس برای اسرا از دیگر کارهای صلیب سرخ در طول اسارت بود ولی با همین امکانات ما، دانشگاهی را برای خودمان بر پا کردیم که واقعا دیدنی بود؛ همه چیز طبق برنامه بود و هر کس به میزان اطلاعاتی که داشت کلاس درس از یاد دادن حروف الفبا گرفته تا زبان های خارجی دایر می‌کرد.
من یک دوست عشایری داشتم که موقع اسیر شدن بی سواد بود و با شرکت در این کلاس ها تا درجه دیپلم پیشرفت کرد و هم اکنون نیز خودش مدرس دانشگاه شده است.
بعد از پایان درس که زمان اوقات بیکاری بود اسرا مشغول عبادت و قرآن خواندن می شدند؛ گاهی جلسات قرآن خوانی ها به صورت مخفیانه به صورت دسته جمعی برگزار می شد و حلاوت آن درد اسارت و دوری از وطن را می کاست. کشیدن نقاشی روی زمین و دیوار آسایشگاه، خلق آثار هنری با استفاده از هسته خرما و گلدوزی با نخ پتو ها از دیگر کارهای اسرایی بود که ذوق هنری داشند.
همه ما مثل یک خانواده در کنار هم بودیم و خنده و گریه‌هایمان با هم بود و اگر برای کسی مشکلی به وجود می آمد همگی بسیج می‌شدیم.  راوی: آزاده قاسم سیفی نژاد