شب احیا در اسارت

تا شهدا: شب 21 ماه رمضان سال 45 بود. بچه‌های آسایشگاه احیا گرفته بودند و تا صبح برای دعا و عبادت بیدار ماندند. همان شب عراقی‌ها از ترس اینکه بچه‌ها شورش نکنند تعداد سربازهای خود را بیشتر کردند. در واقع سعی می‌کردند با سر و صدای زیادِ خود، مانع عزاداری بچه‌ها شوند. حدود ساعت 10:30 شب بود یک دفعه سربازان عراقی در را باز کردند و ریختند داخل آسایشگاه و شروع کردند به زدن بچه‌ها. تعدادی را هم به بیرون از آسایشگاه بردن که بیشتر شکنجه کنند. تا حدی که بعد از شکنجه بعضی از آن ها دیگر قادر به راه رفتن نبودند.عراقی‌ها به دلیل کینه زیادی که از ایرانی‌ها داشتند می‌گفتند: ما عرب هستیم و آن کسی هم که شما برای او گریه می‌کنید عرب است؛ خود ما برای او عزاداری می‌کنیم. چرا که شما فارس و مجوس هستید.