مظلومیت شهدای کربلای ۴ در غربت غروب خین عیان می شود

تا شهدا ، خیّن نهری است مرزی، منشعب از اروند که در منطقه جنوب غربی شهر خرمشهر واقع شده و شلمچه ایران را جزیره بوارین عراق جدا می کند. این منطقه در دوران عملیات الی بیت المقدس با تدبیر سردار شهید حسن باقری و با دلاورمردی {سردار شهید} حاج احمد متوسلیان و نیروهای تیپ 27 محمد رسول الله(ص) در مرحله سوم این عملیات برای تکمیل محاصره خرمشهر جز محورهای اصلی عملیات قرار گرفت. بعد از آزادسازی خرمشهر نیز در عملیات هایی که در محورهای جنوبی خوزستان انجام شد، همچون والفجر 8 و کربلای 4 و 5  و... هم این منطقه یا جر محورهای اصلی عملیات بوده و یا جز محورهای پشتیبانی.

اما خین بیش از هر چیز شاهد دلاورمردی های جوانان این کشور در عملیات کربلای چهار بوده. عملیاتی که به خاطر لو رفتن آن بیش از سه ساعت بیشتر پیش نرفت و برای حفظ جان نیروها لغو شد. در این میان محورهای این عملیات به شدت مورد هجمه توپخانه و آتشبارهای عراق قرارگرفت و از طرفی غواص هایی هم که خط شکن بودند با آمادگی عراق مواجه شده و تعداد زیادی از آن ها در هنگام درگیری و عقب نشینی به شهادت می رسند که خین شاهد شهادت عده ای از این حدود هزار غواص بوده است.

منطقه خین در گذشته حدود 40 سال پیش، شامل 12 روستا بوده که در یک حادثه سیل این دوازده روستا تخریب می شود و برای ساکنان این روستاها در این محل یک شهرک احداث می کنند. مسجدی نیز در این شهرک ساخته شده است که به نام حضرت ولیعصر(عج) می باشد و روی بنای این مسجد تاریخ ساخت آن را 1352 درج کرده اند. بعد از انقلاب اسلامی و همزمان با حمله ارتش بعثی به ایران این شهرک تخلیه می شود و زمین های کشاورزی و نخلستان های این منطقه که در محدوده شلمچه ایران بود توسط ارتش بعث از بین می رود. گواه این مسئله حجم انبوه نخاله های ساختمانی و آخرهایی است که همراه به خاک این منطقه وجود دارد.

بعد از عملیات الی بیت المقدس که این منطقه آزاد می شود تا زمان عملیات والفجر هشت اینجا خط پدافندی بوده و در عملیات والفجر هشت، خین به خاطر همجواری با اروند، خط پشتیبانی این عملیات بوده است.

اصلی ترین عملیاتی که در خین صورت گفته در واقع کربلای 4 است که اینجا یکی از محورهای عملیاتی بوده و دو لشکر از این محور نیروهای غواصشان را برای عملیات کربلای 4 اعزام کردند. محور عبور لشکر 41 ثارالله(ع) و 17 علی ابن ابیطالب(ع).

در موقعیت امروز از مسجد ولیعصر(عج) تا ساحل نهر حدود یک و نیم کیلومتر فاصله است و در واقع زیارتگاه از این مسجد شروع شده و تا ساخل خین و اروند ادامه دارد.

از نکات مهم در خصوص مسجد این که در گنبد آن سوراخ هایی در اثر اصابت خمپاره و گلوله های منحنی ایجاد شده که با توجه به عدم امکان استقرار دکل های دیدبانی از گنبد آن بعنوان محل دیدبانی استفاده می شده است. رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس برای دسترسی راحت و امن به گنبد با تیرآهن به حالت چهارپایه و نردبان پایه های درست کرده اند که این تیر آهن ها حفظ شده و برای زائران قابل مشاهده است.

در دوران دفاع مقدس از مسجد که قرارگاه تاکتیکی محور هم بوده تا ساحل نهر کانل و خاکریز زده شده است که امروزه خادمان این زیارتگاه با بازسازی و بهسازی این مسیر جهت بازدید زائران آن را آماده کرده اند. در انتهای این کانال و خاکریزهای دو طرفه هم کانال های انفرادی ای وجود داشته که در بهسازی ها جهت این که زائران بتوانند به راحتی از آن ها عبور کنند کمی عریض شده است.

در دوران دفاع مقدس خاکریز و دژ مرزی در ساحل اروند و خین وجود نداشته است و ساحل با سطح آب هم سطح بوده اند، اما امروز در ساحل دژ مرزی با حدود دو تا سه متر ارتفاع احداث شده است.

قسمتی از زیارتگاه در نزدیکی ساحل قسمتی وجود دارد که مقر نیروهای تفحص و تخریب بوده و بررسی ها نشان می دهد که در اینجا سه مرحله عملیات تفحص صورت گرفته و محلی که اشاره شد معراج شهدا و محل استقرار این تیم ها بوده است. به علاوه خود مسجد ولیعصر(عج) در زمان عملیات ها معراج شهدای لشکر بوده است.

از دیگر مسائلی که در خصوص نهر خین می شود به آن اشاره کرد قابل احساس بودن خط مرزی است. فاصله دو پاسگاه مرزی ایران و عراق چیزی حدود 10 متر است و در میان آن ها نهر خین وجود دارد. عراقی ها آن طرف ماهیگیر می کنند و یا زائران را می بینند در شرایطی که روزی بود که اینجا درگیری شدیدی وجود داشت.

ساحل خین در عراق جزیره بوارین است و در مقابل در ساحل اروند سمت عراق جزیره ام الرصاص. تعداد زیادی از شهدای عملیات کربلای چهار نیز در ساحل سمت عراق مانده اند که قرار است در مراحل بعدی تفحص در خاک عراق این جا ماندگان هم به میهن بازگردند.

اما داستان جا ماندن برادرها، پسرها، پدرها و بهترین دوستان خود روضه ایست که روا نیست ما بگوییم و باید خود آنانی که دیدند و به اجبار گذشتند و امروز دلسوخته اند بیان کنند که چه حالی است آن لحظه که بهترین دوست یا برادر و... را بعد از شهادت آن ور ساحل جاگذاشتند و عقب نشینی کردند و از آن موقع تا کنون خبری یا پلاک و استخوانی از او بازنگشته است.

اما مهمترین و بهترین جای خین ساحل اروند و نهر است آن هم در هنگام غروب خورشید جایی که تلاقی نور آفتاب با آب اروند است. اگر رو به خورشید باشی رو به کربلایی و چه زیبا خادمان شهدا در هنگام غروب رو به خورشید به نماد خورشید ولایت سلامی بر امام آزادگان و سرور شهیدان می دهند و همگی یقین دارند که شهدایی که اینجا مانده اند هم با آن ها هم صدا می گویند: السلام علیک یا اباعبدالله(ع) و چه زیبا این روضه را می خوانند که آب مهریه حضرت زهرا(س) است و حسین(ع)، فرزند زهرا اطهر(س) تشنه لب شهید شد.

غروب خین بیانگر غربت است، غربتی که عیان کننده مظلومیت شهدای عملیات کربلای 4 است.