امر به معروف به شیوه یک شهید مدافع حرم

تا شهدا؛ مادر شهید

سعی می‌کردم اعتقادات را به شکل عملی در وجود فرزندام پرورش دهم، بچه‌ها می‌دانستند اگر مادر پوشش تیره و مشکی دارد، یعنی عزا و ماتم است.

شب شهادت یکی از امامان بود و من مشکی پوشیده بودم. آن موقع دو فرزند داشتم؛ محمدرضا هفت و خواهرش یازده ساله بود. برای‌شان از آن امام تعریف کردم. به دقت گوش کردند و موقعیت آن شب را فهمیدند. اما همسایه بغلی ما جشن گرفته بود و آهنگ‌های شاد را با صدای بلند پخش می‌کرد.

نگران شدم مبادا در تصور کودکانه آنها دوگانگی ایجاد شود. بنابراین از قبح‌شکنی عمل همسایه در شب شهادت گفتم. مهدیه تصمیم گرفت تا امر به معروف کند سمت خانه همسایه رفت، محمد که نسبت به خواهرش تعصب داشت، رفت و مراقب او بود که اگر اتفاقی برایش افتاد، کمکش کند. تذکر آنها نتیجه داد و صدای آهنگ قطع شد.