هر قطره خونم ندای لبیک یا خمینی سر می‌دهد
تا شهدا؛ «محمد میرزایی» از استان همدان در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۶۶ برای امام خمینی (ره) نامه‌ای نوشت.
متن این نامه به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
چه گویم؟ چه نویسم؟ گویا دلم پرواز می‌کند و به سوی شما می‌آید.
به راستی نمی‌دانم چه نویسم؟ چون من مور ضعیفم به سلیمان چه نویسم؛ اما می‌خواهم بگویم ای امام عزیز! ای قلب تپنده مستضعفان، کاش پیشت بودم و همان لحظه قلبم را می‌شکافتم تا نشان می‌داد که از ته دل می‌خواهم ببینم و چهره ماهت را بوسه باران نمایم و از خرمن معرفت، خوشه‌ای بچینم و از دریای علمت، قطره‌ای بنوشم.
کاش بودم و نشان می‌دادم که هر قطره خونم ندای لبیک خمینی سر می‌دهد.
ای کاش تیری بودم و بر قلب و چشم کوردلان که بدی امامم را می‌خواهند، می‌خوردم.
اما امام عزیز، می‌خواهم درس امروز را از شما بگیرم، دوست دارم ما را با سخنان دلنشین و آتشین حسین گونه‌ات به سوی راه انسان بودن، هدایت فرمایی.
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی (عج)، خمینی را نگهدار.
از جان گذشته در راهت
محمد میرزایی
۱۳۶۶/۱/۱۹»