دلنوشته ای از یک فرزند شهید

تا شهدا؛

من شکایت دارم
از تیک تاک ساعت
از نگاه تنهایم
که بدنبال نگاه پدرش می گشت
از فراسوی قاب عکس چوبی
که بران حک شده بود
نام شهید.....
من نمی فهمیدم
شهید یعنی چه
لیک خوب می دانستم
که دگر لمس نخواهم کرد
دست پر مهر پدر
اشکهای جاری؛ توی تاریکی شب
هق هق و لرزه صدای مادر
سندی بود بر هجر پدر
من شکایت دارم
از تیک تاک ساعت
در فراغ پدرم

لحظات تاریک ؛ لحظات روشن
هرچه باشد
چون نباشد پدرم
لحظات تاریک است

من شکایت دارم
بعد از یک عمر گذشتن از پیچ و خم تنهایی
بی حضور پدرم
انچه امروز شده بغض تنهایی من؛
نه فراغ پدر است
پای بندی به مقام و منصب
و رسیدن به نان و نامی است

من شکایت دارم
از فراموشی نور
از فراموشی لحظه رجعت ان گل سرخ

من شکایت دارم.......

محمد علی نوده