جبهه ها در محرم و صفر حسینی بود

تا شهدا؛ هرسال محرم و صفر که می آید، ایران اسلامی یکپارچه عزادار سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) می شود. شیعه و سنی فرقی نمی کند همه در سوگ سومین امام شیعیان و شهدای مظلوم دشت نینوا محزون و داغدارند .
 
حجت الاسلام سید عبدالرسول میری ، یکی از جانبازان و آزادگان استان فارس در دوران دفاع مقدس می گوید: در دوران جنگ تحمیلی هم این عشق و شور حسینی در جبهه ها غوغا می کرد ، محرم و صفر که می شد جبهه ها یکپارچه بوی امام حسین (ع) می گرفتند و ندای لبیک یا حسین بیشتر از همیشه به گوش می رسید .
 
مشاور مدیرکل بنیاد شهید وامور ایثارگران فارس که از 17 سالگی برای دفاع از میهن اسلامی و اعتقاداتش پا به میدان رزم نهاده است از آن دوران و خاطراتش برای ما می گوید : 17 ساله بودم، برای حضور در جبهه و نبرد با دشمن بعثی اشتیاق فراوانی داشتم به همراه جمعی از دوستان در قالب نیروهای بسیجی و مردمی عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شدیم در مدت 15 ماه حضورم در جبهه در عملیاتهایی چون فتح المبین ، رمضان و بجلیه شرکت کردم که در عملیات بجلیه به اسارت نیروهای رژیم بعثی عراق در آمدم و یکهزار و 540 روز نیز در زندان ها و اردوگاههای دشمن سپری کردم.
 
این آزاده دوران دفاع مقدس این چنین بیان می کند : در عملیاتها هر کجا مشکلی پیش می آمد یا کار دشوار می شد نام مبارک امام حسین (ع) گره گشا بود،  رزمندگان اسلام نیرویی مضاعف پیدا کرده  و این نام مبارک، رمز پیروزی ما در آن عملیات می شد .
 
او اضافه می کند : در ماه محرم نیز حال و هوای مناطق عملیاتی به گونه دیگر بود پشت جبهه در پادگان ها ، یگان ها و سنگرها ، بیرق های عزای امام حسین برافراشته و ایستگاههای صلواتی بر پا می شد.  مراسم نوحه خوانی ، سینه زنی و سوگواری حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) با شور و حال خاصی برگزار می شد . در خط مقدم جبهه که رزمندگان به صورت مستقیم با دشمنان مبارزه می کردند هم نام مبارک سالار شهیدان همیشه ناجی و راهگشا بود .
حجت الاسلام میری می گوید : رزمندگان اسلام سنگرهای خط مقدم جبهه را نیز با پرچم های کوچک یا حسین (ع) متبرک و تزیین می کردند و اندک وقت استراحت شان را به قرائت زیارت عاشورا و سوگواری امام حسین (ع) اختصاص می دادند .
این مقام مسئول در بنیاد شهید وامور ایثارگران فارس که بیش از 4 سال از عمر خود را در زندان های رژیم بعثی عراق گذرانده است از حال و هوای ماه محرم در دوران اسارت نیز خاطراتی بیان می کند : هر چند وصف شور حسینی در جبهه ها در قالب کلمات گنجانده نمی شود و واژه ها از بیان آن قاصر هستند اما به صورت کلی این چنین می توان گفت که بهترین ، پاکترین و شجاع ترین بندگان خدا در جبهه ها حاضر بودند و شور حسینی در آن جا معنایی دیگر داشت و زمان اسارت نیز این چنین بود رزمندگانی که برای رضای خدا از همه تعلقات دنیوی دل بریده و به امید وصال با معبود در این مسیر گام نهاده بودند با اسارت در زندان های رژیم بعثی عراق نیز از اعتقادات و اراده راسخ شان دست بر نداشته و با توسل به ائمه اطهار علیهم السلام به خصوص امام حسین (ع) ، رنج اسارت را تحمل می کردند .
 
این جانباز و آزاده دفاع مقدس ادامه می دهد : نیروهای رژیم بعثی عراق در ماههای محرم و صفر بر شدت مراقبت ، کنترل و آزار و شکنجه شان نسبت به اسرای ایرانی می افزودند و از همه توان خود برای جلوگیری از برپایی مجالس عزای امام حسین (ع) بهره می گرفتند.
 او می گوید : نیروهای خودی اما به هیچ عنوان کوتاه نمی آمدند و تسلیم زورگویی های عمال بعثی عراق نمی شدند و مجالس سوگواری و عزاداری امام حسین (ع) را برگزار می کردند هر چند این موضوع به قیمت شکنجه شدن آن ها تمام می شد .
او می گوید : اسارت دوران بسیار غم انگیزی بود ما در زمان اسارت با اندوه اسرای دشت نینوا و خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام همدردی کرده و مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش را با تمام وجود درک می کردیم علاوه بر این ، نزدیک بودن به شهر کربلا و حرم سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) غم ما را دوچندان می کرد چون از لحاظ مسافت به کربلا نزدیک بودیم اما امکان زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) را نداشتیم .
 
جنگ تحمیلی به پایان رسید، آزادگان سرافراز به میهن اسلامی بازگشتند اما خاطرات رشادتها و حماسه آفرینی های شهدا و ایثارگران هرگز فراموش نخواهد شد.
حجت الاسلام میری و بسیاری دیگر از رزمندگان و آزادگان کشور عزیزمان بر این باورند که پیروزی در دوران دفاع مقدس از لطف خداوند متعال، یاری و حمایت ائمه معصومین علیهم السلام و ایثار و شجاعت رزمندگان اسلام حاصل شده است.