روزت را تبریک می گویم در حالی که نمی دانم در کدامین خاک آرمیده ای

به گزارش تا شهدا؛ دیگر به سنگ قبری از تو قانع شده ام تا با گل افشانی آن، وجودت را حس کنم اما همان نیز دور از دسترس می نماید.هر چه   در گذشته  کنکاش می کنم جز خاطرات نقل شده مادر و چند عکس کهنه چیزی از تو نمی یابم.

گاهی با خود فکر می کنم شاید اگر در آن روزگاران که وطن از هر سو مورد تهدید اهریمنان  قرار گرفته بود برای دفاع، سینه سپر نمی کردی امروز تو را در کنار خود داشتم،اما این افکار زود رنگ می بازد چرا که در نبود تو آموخته ام وطن یعنی خاک وجان و مال و ناموس یک ملت، پس با یادت از تنهاییِ خود می گذرم، به خود می بالم که پس از سال ها از گذشت دفاع مقدس تبدیل به سند ایثار، از خود گذشتگی و حقانیت تو و همرزمانت شده ام.

من سند حقانیت شیرمردانی هستم که از وابستگی ها و هر آنچه داشتند، دل کندند و به وعده الهی دل بستند.

این روزها دیگر به شنیدن سخنان عده ای که در پی کسب هر موفقیتی، فرزند شهید بودنمان را به رخ می کشند عادت کرده ام.از آنان گله ای ندارم زیرا نمی دانند که عید هر سال را در کنار سفره هفت سین با عکس پدر سر کردن چه حس غریبی دارد، نمی دانند تبریک روز پدر به یک قاب عکس چه حالی دارد و نمی دانند ...

مانند سالیانی که گذشت ، روز پدر فرا رسیده است و من به چشمان تو خیره شده ام. شاید نتوانی بغضم را از پشت قاب عکس  با نوازشی پدرانه التیام بخشی اما همین که به من نگاه می کنی برایم کافیست. همین کافیست که می دانم تو دررحمانیت بی پایان الهی جای گرفته ای.

روزت را تبریک می گویم در حالی که طعم لبخندت را هیچگاه نچشیدم وبه درک  واژه پدر نرسیدم و روزت را تبریک می گویم در حالی که نمی دانم در کدامین خاک آرمیده ای .

بگذار حرفهایم را تصحیح کنم؛ دیگر به داشتن یک پلاک از تو قانع شده ام تا هر گاه به آن نگاه می کنم تو را در کنار خود حس کنم.حاضرم تمام داشته هایم را فدا کنم تا دست محبت آمیز تو را بر سر خود حس کنم و به تو تکیه کنم.

روزت مبارک پدر شهیدم