مروری کوتاه به زندگی‌نامه شهید «آیت‌الله رضازاده»
تا شهدا؛ شهید «آیت‌الله رضازاده» 17 بهمن ماه سال 1344 در محله بالا در شهرستان کلیبر متولد شد. آن قدر دوست داشتنی بود که مادرش او را «شیرین» صدا می‌زد.
او دوران ابتدایی را در دبستان سنایی کلیبر گذراند. همزمان با تحصیلات دوره راهنمایی، انقلاب اسلامی اوج گرفت. در تمامی راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه رژیم شاه شرکت می‌کرد. سینه‌ای مالامال از محبت به امام راحل داشت.
وی با شنیدن صحبت‌های امام خمینی (ره) در خصوص ورزش، به رشته‌های رزمی روی آورد؛ اما گرایش اصلی او به رشته فوتبال بود و همین موضوع باعث شد که تیم فوتبالی را با نام «آذر فوکا» در کلیبر تشکیل دهد.
آیت الله با آغاز جنگ تحمیلی، رفتن به جبهه را بر ماندن در مدرسه و شهرش ترجیح داد. او در همان نوجوانی راه خود را یافته بود و در جرگه اولین گروه اعزامی بسیج و سپاه کلیبر منطقه غرب کشور قرار گرفت. او مدت سه ماه را در مهاباد و کوه‌های اطرافش سپری کرد. سپس برای دیدار با خانواده به کلیبر بازگشت و در همان فرصت ایجاد شده به همراه دوستانش، پایگاه مقاومت مسجد باب الحوائج را بنا نهاد. او خود آستین همت را برای آموزش نظامی و عقیدتی بالا زد.
شهید آیت‌الله رضازاده در نیمه مرداد همان سال برای بار دوم عازم جهه شد. او در نامه‌هایش از مظلومیت مردم عراق و ظلم صدام سخن می‌گفت. آیت‌الله در عملیات والفجر 4 شرکت کرد و جانانه جنگید تا سرانجام در تاریخ اول آبان‌ماه سال 1362 در پنجوین شهد شیرین شهادت را سرکشید.