یادی از دانشجوی شهید «غلام عباس ولیان»
تا شهدا؛ در هشت آذر سال 1344 که مصادف با چهارم شعبان و سالروز میلاد حضرت ابوالفضل العباس (ع) که معلم رشادت و مردانگی و مظلومیت است نوزادی در خانه‌ای محقر و کارگری در جنوب شهر تهران دیده به جهان گشود.
این نوزاد بر اثر بیماری در اتاق شیشه ای ویژه بیمارستان بستری شد. در آن هنگام خانواده‌اش برای شفای او به حضرت عباس(ع) متوسل شدند لذا آقا این خانواده را ناامید نگذاشت این نوزاد پس از 20 روز شفای عاجل دست یافت و خانواده وی به پاس احترام حضرت عباس (ع) نام او را «غلام عباس» نامیدند.
غلام عباس کودکی خود را تا پایان مقطع ابتدایی در تهران سپری کرد و پس از آن به همراه پدر که اصالتا لرستانی بودند به ازنا مهاجرت می‌کند. دوران تحصیلات راهنمایی این شهید در ازنا با آغاز حرکت شکوهمند انقلاب اسلامی ایران مصادف می‌شود
و دوران دبیرستان را با کوله باری از خودسازی و تجربه در ازنا به پایان رساند؛ سپس در آزمون سراسری شرکت کرد و به عنوان دانشجوی موفق دانشکده فنی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شد.
از آن پس زندگی ابوالفضل گونه غلام عباس به واقعیت خود رسید وی در کنار کسب علم و دانش به فراگیری قرآن همت گماشت این شهید هیچ گاه نمازش قضا نمی‌شد و در مراسمات مذهبی حضور فعال داشت و با تشکیل پایگاه‌های مقاومت بسیج از اعضای فعال و ثابت پایگاه مقاومت نجف اشرف ره آهن ازنا و از عناصر فعال انجمن اسلامی دبیرستان شهید رضعیی ازنا به حساب می‌آمد. غلام عباس به خدمت سربازی رفت و لباس مقدس سربازی را در سپاه به تن کرد.
این شهید پس از سربازی از پای نایستاد و بار دیگر لباس رزم بسیج را به تن کرد و راهی میدان‌های نبرد شد تا از حریم مقدس ایران اسلامی دفاع کند .این شهید بزرگوار سرانجام در عملیات سودکوه غرب کشور در 19 تیر ماه 67 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و در گلزار شهدا ازنا به خاک سپرده شد.
راوی: حاج احمد لک