بر سر مزارم عکس شهید بهشتی را نصب کنید

تا شهدا؛ کجای این خاک بودی، زیرکدام آسمان، آن لحظه که این کلمات از قلب پر شورت جاری می شد؟ زیر آتش کدام خمپاره و آماج کدام گلوله برایمان نوشتی حرف هایت را، وقتی با تمام وجودت جانت را گذاشته بودی لابلای واژگان پرپر و می نوشتی از عبورت؟ می نوشتی از افق های گلگون، از جوانه های روئیده در خاک های تفتیده.
تو می نوشتی و امروز ماییم  که می خوانیم ش، ماییم که صدای تو شده ایم در خوابهای سنگین دنیا.
تو می نوشتی و امروز ماییم که کلمات تو را فریادیم، چشمهایت را بیداریم و دستانت را در اهتزاز، ای جاودانه تاریخ.
قسمتی از وصیت نامه شهید علی استهری به شرح ذیل می باشد:
بسم رب شهدا و الصدیقین
با سلام و درود بر مولا سرورم آقا امام زمان (عج) و نایب بر حقش حضرت امام خمینی.
امیدوارم بعد از شهادتم پدر و مادر و برادران و خواهرانم و دوستان و آشنایان پیرو امام باشند که اگر پیرو امام باشند، پیرو امام زمان (عج) هستند.
یا حسین به عشق دیدار کربلایت به جبهه آمده ام و آمده ام مولاجان  زیارت کنم قبر شش گوشه ات را، آمده ام فریاد بزنم لبیک یا حسین لبیک یا ابا عبدا...،
یا ابا عبدا... توفیقی ده تا کربلایت را زیارت کنم یا اینکه در رکابت همچو قاسم و علی اکبر (ع) کشته شوم.
از آنجایی که علاقه زیادی به شهید مظلوم بهشتی دارم می خواهم بر روی قبر من عکسی از شهید بهشتی با سخن: ما راست قامتان جاودانه تاریخ خواهیم ماند را نصب کنید.
شهید علی اکبر استهری متولد 29 شهریور 1343 که در 8 دی 1362 در حین انجام وظیفه در حوادث مربوط به جنگ در پادگان قدس همدان به شهادت می رسد.
پیکر مطهر وی در گلزار شهدای همدان در جوار هم رزمان شهیدش به خاک سپرده شده است.